Dit onderzoek identificeert de principes, de geschiedenis en de theorieën van de positieve psychologie. Het analyseert ook het huidige onderzoek naar de positieve psychologie. Ten slotte laat het zien hoe deze concepten in de praktijk kunnen worden gebruikt, zelfs in organisaties.

Waarom is het zo belangrijk om positieve psychologie te hanteren

Dr. Martin Seligman, die de geschiedenis van de positieve psychologie onderzoekt, is de geluksdocent en de onofficiële vader van de positieve psychologie, de controversiële studie van het menselijk geluk. Humanistische Abraham Maslow gebruikte in zijn boek uit 1954 over motivatie en persoonlijkheid voor het eerst de term positieve psychologie. Martin Seligman maakte er in 1998 het thema van zijn voorzitterschap van de American Psychological Association van.

• Hij beweerde dat de psychologie tot dan toe nee antwoordde en ik, in plaats van ja en wij. Mensen constructief maken is een betere voorspeller van meer betrokkenheid en liefde dan mensen leren hoe ze moeten vechten. William James stelde dat om het optimaal functioneren van de mens grondig te bestuderen, men rekening moet houden met de subjectieve ervaring van een individu.

Waarom is positief denken zo belangrijk voor psychologie van mensen

Voor dat geloof wordt James in 1906 door sommige psychologen beschouwd als Amerika’s eerste positieve psycholoog. Eerdere invloeden op de positieve psychologie kwamen uit filosofische en religieuze bronnen. De oude Grieken hadden veel denkscholen. Tijdens de Renaissance begon het individualisme te worden gewaardeerd.

Gelukkig zijn is een krachtige psychologische eigenschap

Utilitaire filosofen, zoals John Stuart Mill, geloofden dat morele acties die acties zijn die het geluk voor het grootste aantal mensen maximaliseren, en dat een empirische gelukswetenschap bepaalt welke acties moreel zijn. Thomas Jefferson en andere democraten geloofden dat het leven, de vrijheid en het streven naar geluk onvervreemdbare rechten zijn, en dat het de omverwerping van de regering rechtvaardigt. De Romantici waardeerden de individuele emotionele expressie en zochten naar hun emotionele ware zelf.